ရုတ်ရုတ်ယက်ယက်ကာလထဲ ဆန်လာထုတ်သူ မိသားစုများမြီရှင်မြီစားများ (ဆန်ကိုကြိုပွိုင့်စံနစ်ဖြင့် ရောင်းချပေါင်နှံထားသူများရှိကြသည်)ဖြင့် စည်ကား နေလေရာလူဝင်လူထွက်နှင့် ဘေးပယောဂ ကင်းအောင်ကြပ်မတ်ရသည့်တိုင်စိုးရိမ်ဘွယ် အနေ အထားတော့မရှိ။ဝန်ထမ်းအများစုမှာဤ သင်္ဘောကျင်း တွင်ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက်လုပ်ကိုင်စားသောက်လာကြသူများဖြစ်ကြသောကြောင့်ပင်။ ထိုအချိန်သင်္ဘော ကျင်းသက်တန်းက နှစ်တရာကျော်နှစ်ရာနီးပါး ရှိပြီ။
သင်္ဘောကျင်းအပေါ်လက်ငုတ်လက်ရင်း ထမင်းအိုးသဘွယ်ခင်တွယ်ကြခြင်းသည် ထိုထမင်းအိုးကထမင်း ဝဝ ကျွေးနိူင်ခြင်းမကျွေးနိုင်ခြင်းကိုအပထား ယ္ခုသို့ မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေချိန်မှာမရဒဿကချိုင်လိုစိတ်နှင့် လတ်တလောနေရာအနှံ့ကြုံနေရသည့်အကျိုးမဲ့ဖျက်လိုဖျက်ဆီးလုပ်လိုစိတ်များမှ သက်သာရာအကြောင်းတခု ဖြစ်နေလေသည်။ သမဂ္ဂအဖွဲ့တွင် ဦးဆောင်ပါဝင်သူလူငယ်များကိုယ်၌ကထိုသဘောထားမျိုးရှိကြသည်မို့ အုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းနှင့်ထူးထူးခြားခြားသဟဇာတမဖြစ်စရာမရှိ။ ထိုကာလမျိုး၏ထုံးဆံအတိုင်းအုပ်ချုပ်သူအချို့အပေါ် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးနှင့်ယှဉ်သောဝေဖန်ပုတ်ခတ်မှုများတောင်းဆိုမှုများတစ်ခုတလေရှိခဲ့လင့်ကစားအချင်းချင်းဖေးမထိန်းသိမ်းမှုကြောင့်အုတ်အော်သောင်းတင်းအဖြစ်မျိုးရောက်မလာခဲ့။ ထို့ကြောင့်လည်းနယ်မြေတွင်းအကြီးဆုံးစက်ရုံတရုံမှာအရေးအခင်းကာလအတွင်း အတည်ငြိမ်ဆုံးရပ်တည်နိူင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်မည်ထင်သည်။
တဘက်မှနိူင်ငံအဝှမ်းပြင်းပြင်းပြပြတောင်းဆိုနေကြသော တစ်ပါတီစံနစ်ဖြုတ်ချရေး စက်ရုံပြင်ပတောင်းဆို ပွဲတွေမှာ သဘောထားညီညီပါဝင်ပူးပေါင်းကြသော်လည်း ‘သပိတ်လက်နက်’ အတိုင်းအတာမဲ့စွဲကိုင်ခြင်းမျိုးကိုအားမကျခဲ့။ ညီနောင်သင်္ဘောကျင်းတခု၏ “ဒီမိုကရေစီရရှိရေးအတွက်အစာငတ်ခံဆန္ဒပြပွဲ”ကို သုံးသပ်ရင်းပူးပေါင်းပါဝင်ရန်သို့မဟုတ် မိမိအစီအစဉ်နှင့် မိမိပြုလုပ်ရန်ဆွေးနွေးစဉ် လူငယ်တစ်ဦး၏ အလွတ် သဘောမှတ်ချက်က စိတ်ဝင်စားဘို့ကောင်းသည်။ 'ကျွန်တော်တို့ကငတ်နေပြီးသားပဲ နောက်ထပ်အငတ်ခံပြီးဆန္ဒပြဖို့လိုသေးလို့လားဆရာရယ်'။ ရိုးသားစွာဝန်ခံရလျှင် သူအတည်ပြောတာလား အပျော်အပြက်ပြောတာလားပင်ဝေခွဲရခက်၏။ သို့ရာတွင် ကျွန်တော့်အတွက် သူ့မျက်နှာထားနှင့်သူ့စကားက ယနေ့တိုင်စဉ်းစားစရာ အဓိပ္ပါယ်တွေရှိနေဆဲ။ အစာငတ်ခံခြင်းအပါအဝင် အခြားထွေလီကာလီတွေမှာမပါဝင်ဖြစ်ခဲ့ကြခြင်းအတွက် ထိုလူငယ်နှင့်မပတ်သက်စေကာမူ သူ့စကား၏လွှမ်းမိုးမှု အတော်အတန်ရှိခဲ့သည်ကိုတော့ဝန်ခံရပေမည်။ စင်စစ် မင်းမဲ့သလိုဖြစ်နေသောကာလတခုမှာမင်းမဲ့စရိုက်၏သားကောင်တွေမဖြစ်အောင်အားထုတ်ရသည်ကပင် လူမမြင်သူမမြင်အလုပ်ကြီးတစ်လုပ်ဖြစ်သည်ကိုကြုံဖူးမှသိကြမည်။
ညဦးပိုင်းတစ်ခုမှာရုံးခမ်းတွင်းအလှည့်ကျတာဝန်မှူးအဖွဲ့နှင့်ကျွန်တော်စကားစမြည်ပြောနေခဲ့သည်။ သတင်းတွေကစုံသလောက်စိတ်မသက်သာစရာတွေ။ ပြည်သူ့ဆန္ဒလေ့လာရေးကော်မရှင်ကိုဖျက်သိမ်းပြီး သုံးလအတွင်း ရွေးကောက်ပွဲကျင်းပရန် သမ္မတကကတိပေးသည်။ ကျောင်းသားသမဂ္ဂအဆောက်အဦကို ပျော်ပျော်ပါးပါးအုဌ်မြစ်ချကြရအောင်ဟုဖိတ်ခေါ်သည်။ ကျောင်းသားများနှင့်ထင်ရှားသော အတိုက်အခံနိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်တွေကအစိုးရအဖွဲ့ဖျက်သိမ်းရန် ကြားဖြတ်အစိုးရဖွဲ့စည်းရန်ကိုသာ တစိုက်မတ်မတ်လိုလားသည်။ လမ်းပေါ်ရောက်လူထုအလွှာစုံတို့၏ သမ္မတနူတ်ထွက်ရေး လွတ်တော်ဖျက်သိမ်းရေး ကြားဖြတ်အစိုးရဖွဲ့စည်းရေးကြွေးကြော်သံတွေ တစ်နေ့တခြားပိုမိုကျယ်လောင်လာကြသည်။ အာရှဒေသတွင်းအာဏာရှင်စံနစ်မှဒီမိုကရေစီစံနစ်သို့ကူးပြောင်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဝါရင့်အမေရိကန်အောက်လွှတ်တော်အမတ်တဦးမှလက်ရှိအကြပ်အတည်းဖြစ်စဉ်တွင်အကူအညီပေးအပ်ရန် အစိုးရနှင့်လာရောက်ဆွေးနွေးသည်။ တပ်မတော်သားနှင့်ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်အချို့လူထု(ပြည်သူ)နှင့်ပူးပေါင်းကြသည်။ တပ်ရင်းတပ်ဖွဲ့များအလိုက် ပူးပေါင်းရန်အလားအလာများရှိနေသည်ဟု ပြောသူတွေပြော ဖြန့်သူတွေဖြန့်၍ ယုံသူတွေယုံနေကြသည်။
ရှက်ဘို့ကောင်းသောသတင်းတွေထဲမှာ ကမ္ဘာ့စားနပ်ရိက္ခာအဖွဲ့ကဲ့သို့သောအဖွဲ့အစည်းမျိုးကိုပင်ချမ်းသာမပေးသောကုလသမဂ္ဂရုံးတွေပြည်သူပိုင်ကုန်တိုက်တွေသိုလှောင်ရုံတွေအဖေါက်ခံရခြင်းသတင်းနှင့်၊ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာအဖွဲ့အစည်းများ သံရုံးများမှဝန်ထမ်းနှင့်မှီခိုသူများအား ဆိုင်ရာတိုင်းပြည်များမှအထူးလေယာဉ်များဖြင့် (ပုံမှန်လေကြောင်းခရီးစဉ်များရပ်တန့်ကုန်ပြီ) လာရောက်ခေါ်ထုတ်သူတို့အခေါ်ကယ်ဆယ် (Rescue) နေကြသည့်သတင်းများဖြစ်ကြ၏။ ထို့အပြင် တန်ပြန်ထောက်လှန်းရေးအဖွဲ့များဖွဲ့စည်း၍ လူထုချီတက်ရာလမ်းမနှင့် မြို့နယ်အချို့တွင်အဖျက်အမှောက်လုပ်ငန်းများလုပ်နေကြသည်ဆိုသော သတင်းများက နေရာအနှံ့ထွက်ပေါ်နေသည်။ ထိုလုပ်ရပ်နှင့်ဆက်နွယ်သည်ဟုသံသယရှိသူအချို့ဖမ်းဆီးခံရပြီး လူစုလူဝေးဖြင့် ရက်စက်စွာကွပ်ညှပ်သတ်ဖြတ်ခြင်းခံကြရသည်။ စစ်အုပ်ချုပ်ရေး ရုပ်သိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း စစ်တပ်မှ မြို့ပြရေးရာများနှင့်သိသိသာသာပင်ကင်းကွာလာသည် ဝါ လက်ရှောင်လာသည် (ဗဟိုဘဏ်မှသန်း ၆၀၀ ၎င်းတို့အတွက်ထုတ်ယူသွားခြင်းမှအပ)။ ထိုအချက်သည်ပင်ထိုးမည့်ဆင်ဟုစစ်တပ်အားယိုးစွပ်ဘွယ်ရာဖြစ်လေသည်။ ၎င်းတို့ကလည်းအာဏာသိမ်းလိုက်ခြင်းဖြင့်ထိုအဆိုမှန်ကန်ကြောင်းအတည်ပြုခဲ့ကြသည်။ ဝမ်းနည်းဘွယ်ကောင်းသည်မှာ ထိုကာလအထိအတိုက်အခံအင်အားစုအတွင်းယာယီသဘောမျှပင် ညီညွတ်မှုမတည်ဆောက်နိူင်သေးခြင်းပင်။
ည ဂး၀၀ နာရီရေဒီယိုသတင်းကြေငြာပြီးစလောက်မှာ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းတစ်ဦးနှင့်ရဲတစ်ဦးတို့က မျက်နှာစိမ်းနှစ်ဦးကိုခေါ်ဆောင်လျက် တာဝန်မှူးရုံးအတွင်းသို့ဝင်ရောက်လာသည်။ တစ်ဦးက လူရွယ် အသက် ၄၀ ခန့် အသားမဲမဲ စကားဝဲဝဲ (တိုင်းရင်းသား ဖြစ်ပုံရ၏) နောက်တဦးမှာ အသက် ၁၃-၄နှစ်ရွယ် လူမမယ်။ လူငယ်လေးကသမ္ဗန်သမား လူကြီးဖြစ်သူကခရီးသည်ဟုသိရ၏။ နှစ်ဦးစလုံး တစ်ဘက်ရပ်ကွက်သားတွေ။ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းပြောပြချက်အရ ချွန်း(သင်္ဘောကျင်းနယ်နိမိတ်)အနီး သမ္ဗန်ဖြင့်ဖြတ်သွားသည်ကို မသင်္ကာသဖြင့် ရပ်တန့်စေပြီး ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
ရေကျချိန်ရေအဆန်ခရီး၌သမ္ဗန်သမားတိုင်းကမ်းအနီးကပ်ပြီး ရေသာခိုလှော်ခတ်တတ်ကြ၏။ ဤသည်မှာ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ဖြစ်ပြီး သင်္ဘောကျင်းပိုင်နက်မြေပေါ်တွင်ရပ်နား လူပစ္စည်းအတင်အချမရှိခဲ့လျှင် ဖမ်းဆီးခြင်းမပြုသင့်ချေ။ တာဝန်ကျလုံခြုံရေးနှင့် ရဲပူးပေါင်းအဖွဲ့မှာထိုအချက်ကိုအမှတ်မဲ့ဖြစ်ပြီး ဝိရိယလွန်ကာဖမ်းဆီးသကဲ့သို့ဖြစ်နေလေ၏။ စစ်ဆေးမေးမြန်းမိသမျှလည်းသမ္ဗန်သမားရောခရီးသည်မှာပါ အခြားမသင်္ကာဘွယ် တစုံတရာမတွေ့ရ။ ပုံမှန်အတိုင်းသာဆို မှတ်တမ်းစာအုပ်တွင်ရေးသွင်းပြီး ၎င်းတို့ကိုပြန်လွှတ်ရုံသာရှိ၏။ သို့ရာတွင် ဟိုဘက်ရပ်ကွက်သား ဆိုသောအချက်ကသတိထားစရာရှိလာသည်။ မကြာသေးမီကမှ ထိုရပ်ကွက်နှင့်သင်္ဘောကျင်းရပ်ကွက်တို့ရန်ဖြစ်ကြတိုက်ကြခိုက်ကြပြီးသင်္ဘောကျင်းရပ်ကွက်မူလတန်းကျောင်း မီးရှို့ခံခဲ့ရဖူးသည်။ ထိုစဉ်က ဤသင်္ဘောကျင်းကိုပင် မီးလာရှို့မည်ဆိုသောကောလာဟဠကြောင့် ဗျာများခဲ့ရဖူးသည်။ ကြားရသမျှထိုမီးစမငြိမ်းတတ်သေး။ သူတို့နှစ်ဦးကိုအလွှတ်မတော်၍ (သည်ဘက်နယ်မြေမှာ) သည်အရပ်ထဲက လူတွေလက်ထဲတနည်းနည်းဖြင့်ရောက်သွားခဲ့သော်အန္တရာယ်။ အပစ်မဲ့လူသားနှစ်ဦး၏ အသက်အန္တရာယ်ဆိုသည်ကိုမစဉ်းစား၍မဖြစ်။
သို့စဉ်းစားမိသဖြင့် လုံခြုံရေးမှူးကိုခေါ်ကာအကျိုးအကြောင်းပြောပြီး ၎င်းကိုယ်တိုင်ထိုသူနှစ်ယောက်ကို သမ္ဗန်ပေါ်သို့တင်ပို့၍ ဘေးလွတ်ရာရောက်သည်အထိစောင့်ကြပ်ကြည့်ရှုရန်စီစဉ်ဆဲ အောက်ထပ်ဂိတ်ဝဘက်ဆီမှ ဆူညံသံများကြားရလေသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းတဦးတက်လာပြီး ဂိတ်ရှေ့လမ်းမပေါ်မှာလူစုလူဝေးဖြင့် တာဝန်မှူးရုံးခမ်းတွင် ရောက်နေသော လူနှစ်ဦးကိုထုတ်ပေးရန်အော်ဟစ်တောင်းဆိုနေကြကြောင်းသတင်းပို့သည်။ သူသတင်းပို့ခိုက်မှာပင်အသံများပို၍ဆူညံလာသည့်ပြင် ဂိတ်တံခါးမကြီးအား ထုနှက်သံ တွန်းထိုးသံများ ကြားလာရသည်။ ထိုမျှတိုတောင်းလှသောအချိန် (အလွန်ဆုံး ၁၅ မိနစ်) အတွင်း သတင်းပေါက်ကြားမှုပျံ့နှံ့မှုနှုံးများကို အံ့သြမဆုံးဖြစ်ရခြင်းနှင့်တပြိုင်နက်မှာပင် မျက်နှာမှာကြောက်စိတ်တွေအထင်းသားမြင်နေရသောထိုသူနှစ်ဦး၏ အန္တရာယ်ကင်းရှင်းရေး မလိုလားအပ်သောအနိဌာရုံများမပေါ်ပေါက်စေရေးတို့အတွက်ဘာလုပ်ရမည်မသိနိူင်လောက်အောင်ဖြစ်ရလေ၏။ အမှန်တော့ စဉ်းစားချိန်လည်းမရှိ။ အချိန်ဆွဲ၍ရကောင်းသည့်ကိစ္စလည်းမဟုတ်။ အရာရာမှာလူစုလူဝေးသည်သာအခရာလိုဖြစ်နေခြင်းကို မျက် ကွယ်ပြု၍မရ။ ခေတ္တမျှစဉ်းစားပြီးနောက် ခရီးသည်ဖြစ်သူကိုအချိန်မှတ်ရုံးအတွင်းသို့ခေါ်သွားပြီးလူမမြင်အောင်ထိန်းသိမ်း(ဝှက်)ထားရန် လုံခြုံရေးမှူးအားတာဝန်ပေးလိုက်သည်။ လူမမယ်သမ္ဗန်သမားကလေးကိုမူ တာဝန်မှူးအဖွဲ့ဝင်တဦးနှင့်အတူ ရုံးခမ်းတွင်ထားရစ်ပြီး ကျွန်တော်နှင့်အခြားတာဝန်မှူးတို့က သတင်းလာပို့သောလုံခြုံရေးဝန်ထမ်းကိုခေါ်၍ အောက်ထပ်သို့ ကပျာကယာဆင်းလာခဲ့ကြသည်။
ဂိတ်ဝအပြင်ဘက်မှာ လူ သုံး-လေးဆယ်ခန့်စုဝေးနေကြသည်။ တချို့အော်ဟစ်နေကြ၏။ တံခါးမကြီး သစ်သားတိုင်များကြားမှ မြင်ရသမျှ အများစုမှာမျက်နှာသိတွေချည့်။ ကျွန်တော်တို့ကိုမြင်သည်၌ အော်ဟစ်သံများရပ်သွား၏။ လူအုပ်ကြီးသည့်ထက်ကြီးထွားမလာခင်သည်ကိစ္စရှင်းမှဖြစ်မည်။ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းအား တံခါးဖွင့်ရန်ကျွန်တော်အမိန့်ပေးလိုက်၏။ တာဝန်မှူးဖြစ်သူ၏ ‘ဖြစ်ပါ့မလား' ဆိုသောစောဒကကြောင့် သော့ကိုင်ဝန်ထမ်းကတွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော်ကဖွင့်မှာသာဖွင့်ပါဆိုသောသဘောမျိုး လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူတို့စိုးရိမ်ကြသည်ကိုကျွန်တော်သဘောပေါက်၏။ ကျွန်တော် စိုးရိမ်သည်ကိုသူတို့သဘောပေါက်ကြဟန်မတူ။ ရှင်းလည်းရှင်းမပြအား။ ကျွန်တော့်အမိန့်ဖြင့်ဖွင့်သော လူဝင်ပေါက်တံခါးပွင့်လျှင်ပွင့်ချင်းကျွန်တော်ထိုအပေါက်မှထွက်၍တံခါးဝကိုပိတ်ပြီးရပ်နေလိုက်သည်။ ပြီးမှ “ဘာ ကိစ္စရှိလို့လဲ” ဟု အားလုံးကိုဝေ့ကြည့်ရင်းကြားလောက်သောအသံဖြင့်မေးလိုက်၏။
“×× (ဟိုဘက်ရပ်ကွက်) ထဲကကောင်တွေဖမ်းထားတယ်ကြားလို့လိုချင်လို့” ဟု တယောက်ကရှေ့သို့တိုးထွက်ရင်း ခပ်ဆတ်ဆတ်ပြန်ဖြေသည်။ ထိုသူမှာ ကျွန်တော်နှင့်အရွယ်မတိမ်းမယိမ်း လက်သမားဌာနမှအဆိုင်းခေါင်းဆောင်တဦး ဖြစ်၏။ ပြောမကောင်းဆိုမကောင်းဆိုကာ အုပ်ချုပ်သူအဆက်ဆက်လျစ်လျူပြုထားခံရသူ။ တခြားအပစ်ကြီးကြီးမားမားမရှိသဖြင့် ယ္ခုတိုင်အလုပ်မြဲနေသူ။ ပြောရဲဆိုရဲလက်ရဲဇက်ရဲနိူင်သူတဦးဟုလည်းသိထားကြသည်။ ယ္ခုထိုသူကကျွန်တော့်ကိုစေ့စေ့ကြည့်လျက် သူဦးဆောင်လာသူတွေ၏ကိုယ်စား လိုချင်တာတောင်းနေ၏။ တခြားမဟုတ် လူ့အသက်။ သူ့အသွင်ကမာကျောပြီးသူ့အကြည့်ကအေးစက်၏။ သူနှင့်ငြင်းခုံသူ့ကိုနားချတရားပြနေရလျှင်လူတွေပိုအုံလာရုံမှအပ အကျိုးများဘွယ်မမြင်။ ပြောရန်စကားစလည်း ရုတ်တရက်ရှာမရသဖြင့်ဘာမျှပြန်မပြောသေးဘဲဟိုဟိုဒီဒီကြည့်နေလိုက်၏။
လူအုပ်ကြီး၏ နောက်နားလမ်းတဘက်မှာ သူ့ဖခင်ကိုမားမားကြီး (အရှည်ကြီးသားအဖဟု သူတို့ကိုတခါတခါခေါ်ကြသည်)တွေ့လိုက်သည်။ သူ့ဖခင်သည် ကျွမ်းကျင်လွန်းကျင်းအလုပ်ဆရာတဦး။ ကျွန်တော်တာဝန်ယူရသောဌာနမှာအားထားရသောကြီးကြပ်ဝန်ထမ်းတဦးဖြစ်ပြီး တာဝန်ပေးလျှင်မည်မျှပင်ခက်ခက်ခဲခဲ မငြီးငြူစတမ်းထမ်းရွက်တတ်သူ။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာသည်ကိစ္စ အဖေမှတစ်ဆင့်သားကိုဆက်သွယ်ခြင်းသာ အကောင်းဆုံးဟုတွက်မိသည်။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် အဖေကသားထက်စာလျှင် ကျွန်တော်ပြောတာပို၍လက်သင့်ခံနိူင်မည်။ ပြီးတော့သူလက္ခံသလို သူ့သားလက္ခံအောင်ဖြောင့်ဖျနိူင်မည်။ သားသမီးတွေအပေါ်သူအတော် အတန် သြဇာညောင်းသည်ဟုလည်း ကြားဘူးထားသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ဖခင် ဦးxx ကိုရှေ့သို့ထွက်လာရန် လှမ်းခေါ်လိုက်၏။ တပါတည်းအနီးအပါးတွင်တွေ့ရသောရပ်ကွက်သားဝန်ထမ်း လူကြီးသူမနှစ်ဦးစသုံးဦးစကိုပါခေါ်ထားလိုက်သည်။
“ဦးxx နဲ့နောက်တဦး ကျွန်တော်နဲ့အပေါ်ကိုလိုက်ခဲ့ပါ။ ကျန်တဲ့သူတွေကသည်ရှေ့မှာ လူစုလူဝေးမလုပ်ကြဖို့ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်ဖို့ ဖြောင့်ဖျပေးကြပါ။ ဦးxx သားကိုလည်းအိမ်ကပဲပြန်စောင့်ပါစေဗျာ။ မတော်ဘေးလူတွေ ပါလာကြရင် ဘယ်သူ့အတွက်မှမကောင်းပါဘူး”။ ဤတွင် ဦးxx မှသူ့သားနားကပ်၍တစုံတခုပြောသည်ကိုမြင်ရ၏။ သူဘယ်လိုတုန့်ပြန်မလဲ ကျွန်တော်ကြည့်နေစဉ်မှာပင် လူအုပ်ကြားမှတိုးထွက်သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ အပူတစ်လုံးကျသွား၏။ သူပြန်သဖြင့် သူ့အဖွဲ့သားတွေလိုက်ပြန်ကြသည်။ အချို့ပြန်ရေးမပြန်ရေးဝေခွဲရဟန်မတူသူတွေကို ကျွန်တော်ခေါ်ယူထားသောရပ်ကွက်လူကြီးတွေက ဖျောင့်ဖျဦးဆောင်သွားကြမည်။ လူစုလူဝေးကုန်သည်အထိစောင့်ပြီးသောအခါ ဦးxx နှင့်ရပ်မိရပ်ဖတဦးတို့အား ဦးဆောင်လျက် တာဝန်မှူးရုံးဆီကျွန်တော်ပြန်တက်ခဲ့၏။
ရုံးးခန်းတွင်းခုံအလွတ်တခုမှာ ကတုန်ကယင်ထိုင်နေသော ကလေးသာသာသူငယ်လေးအား ‘အဲဒါ ကျုပ်တို့ဖမ်းထားတယ်ဆိုတဲ့ xx ကသမ္ဗန်သမားပဲ’ ဟု ကျွန်တော်ပြလိုက်သောအခါ သူတို့တွေမှင်တက်မိကုန်ကြ၏။ ရာဇဝတ်မှုဆိုသည်ကိုအသာထား သည်လိုအပြစ်မဲ့ခလေးသာသာအရွယ်ကို အာဃာတ၏သားကောင်အဖြစ် နှိပ်စက်နာကျင်စေခြင်းငှါသင့်မသင့်။ ဤသင်္ဘောကျင်းနယ်နိမိတ်အတွင်းဤဖြစ်ရပ်မျိုးကို မည်သည့်ချိန်ခါ မည်သည့်နည်းနှင့်ဖြစ်စေအားပေးအားမြှောက်ပြုသင့်မပြုသင့်။ သားစဉ်မြေးဆက်စောင့်ရှောက်ခဲ့ကြသော သင်္ဘောကျင်း၏အမည်နှင့်ဂုဏ်သိက္ခာမိမိလက်ထက်တွင်စွန်းထင်းစေခြင်းငှါသင့်မသင့်။ အားလုံး သဘော ပေါက်အောင်ရှင်းပြပြီးသည်နှင့် သူတို့ရှေ့မှာပင်သမ္ဗန်သမားလူငယ်ကိုခေါ်ပြီးယ္ခုကိစ္စမှရပ်ကွက်နှစ်ခုမသင့်မတင့်ထပ်မံမဖြစ်အောင်ပြောဆိုနေထိုင်ဖို့ သတိပေး ဝန်ခံချက်ရယူကာလုံခြုံရေးမှူးနှင့် တာဝန်မှူးအဖွဲ့ဝင်တဦး လိုက်ပါကြည့်ကြပ်စေလျက်သမ္ဗန်နှင့်အတူပြန်လွှတ်လိုက်၏။ ပြီးမှ ဦးxx ကို သူ့သားထံအချိန်မီသွားပြီး ရှင်းလင်းဖြောင့်ဖျရန်နှင့် သူ့သားအပါအဝင်လူငယ်အားလုံး အုပ်ချုပ်ရေးလျော့ရဲသည်ကိုအခွင့်ကောင်းယူ၍ ဖျက်ရခက်သောအမှားမျိုးမကျူးလွန်မိစေရန် ထိမ်းသိမ်းပေးဖို့ပြောပြီးပြန်လွှတ်လိုက်၏။ အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ ဂိတ်ဝမှာရောမြစ်ကမ်းဘက်မှာပါငြိမ်သက်နေသောအခါ သမ္ဗန်သမားအတွက်စိတ်အေးရပြီ။ ထိုအခါမှ ခရီးသည်ကိစ္စ ခေါင်းထဲဝင်လာသည်။
စင်စစ် သမ္ဗန်သမားသူငယ်တစ်ဦးတည်းကို မျက်မြင်သက်သေတွေရှေ့တွင်ပြန်လွှတ်လိုက်ခြင်းမှာ ပြင်ပမှထကြွဘို့တာစူနေကြသူများအရှိန်လျော့သွားစေရန်ဖြစ်ပြီး မကြီးမငယ်ခရီးသည်ကိုမူအခြေအနေကြည့်၍ ရန်ကုန်ကူးမည့်သင်္ဘောခေါက်သို့မဟုတ်သမ္ဗန်တစင်းစင်းတွင်တင်ပေးလိုက်ဘို့စိတ်ကူးရှိခဲ့သည်။ သို့ရာတွင်ညဉ့် နက်လာသည်နှင့်အမျှထိုကိစ္စအဆင်မပြေ။ သင်္ဘောခေါက်မရှိသမ္ဗန်တွေမမြင်ရ။ ထိုအခါ သူ့ကိုတာဝန်မှူးရုံးမှာ ညသိပ်ရမည်သို့ဖြစ်လာသည်။ စာစောပိုင်းကအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ယင်းမှာစိတ်ချလောက်သည့် အစီအမံ မဟုတ်။ အခန့်မသင့်လျှင် အန္တရာယ်ကိုဖိတ်ခေါ်သလိုဖြစ်မည်ဟု တွေးမိသည်။ နောက်ဆုံး တွေးတွေးဆဆဖြင့် တာဝန်မှူးအဖွဲ့နှင့်တိုင်ပင်ပြီး ကျွန်တော့်အိမ်သို့ ခေါ်သွားရန်သာဆုံးဖြတ်လိုက်၏။ မိသားစုကိုရန်ကုန်ပို့ထားခိုက်မို့ အိမ်မှာကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း။ အိမ်ကမြစ်ဆိပ်ဘက်မှာရှိသဖြင့် လမ်းမနှင့်ဝေးပြီး အရေးအကြောင်းဆို ရှောင်သာတိမ်းသာလည်းရှိသည်။ တခုတော့ရှိသည် ကိုယ်ကယ်ဆယ်ဘို့ ကြိုးစားနေသော ထိုသူစိမ်းခရီးသည်၏ရိုးဖြောင့်မှုနှင့်စေတနာနှင့်ထိုက်တန်မှု။ သည်အတွက်ဆဌမအာရုံနှင့် ကံကံ၏အကျိုးတို့ကိုသာ မျှော်လင့်အားကိုးရတော့မည်။
လုံခြုံရေးမှူးနှင့်လိုအပ်သည်များစီစဉ်ပြီး အိမ်ပြန်တော့ညဉ့်အတန်နက်ပြီ။ အိမ်ရောက်မှညစာမစားရသေးမှန်းသတိရလာ၏။ အစားအသောက်ဇီဇာကြောင်သောကျွန်တော့်အတွက် ဇနီးသည်လူကြုံဖြင့် ပို့ပေးထားသောထမင်းချိုင့်ကစားပွဲပေါ်မှာအဆင်သင့်။ ကျွန်တော်မစားလိုတော့သည့်အတွက် တစ်ညဦးပိုင်းလုံး အခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာပုန်းခဲ့ရပြီးပင်ပန်းနေပုံရသော ထိုခရီးသည်ကိုဆာလျှင်စားနိူင်ကြောင်းပြောရာ ဝမ်းသာအားရပင်ယူစား၏။ ပြီးသော် ပန်းကန်ခွက်ယောက်များဆေးကြောသိမ်းဆည်းပေးသည်။ ထို့နောက် ဧည့်ခန်းရှိနှစ်ယောက်ထိုင်ကြိမ်ဆက်တီပေါ်တွင် အိပ်လိုကအိပ်ရန်နေရာချထားပေးပြီးနောက် မလိုလဲလိုလဲ မြွေပါးကင်းပါး ခြောက်လှန့်ရန်ဆောင်ထားသည့် တစ်လံခန့်ဝါးဆစ်ပိတ်တုတ်ကိုကိုင်ရင်း “ဒီအိမ်မှာဒီညခင်ဗျားနဲ့ကျုပ် နှစ်ယောက်တည်းရှိမယ်။ တပွဲတလမ်း စမ်းချင်သပဆိုလဲစမ်းကြည့်ပေါ့” ဟု ဗိုလ်အောင်ဒင်လေသံ (ဖြစ်နိူင်သည်) နှင့်ပြောလိုက်၏ (ပြန်စဉ်းစားတော့ ရယ်ချင်သည် ခုတော့ ရယ်မည်ဆိုလည်း ရယ်နိူင်ပေပြီ)။ သူက ပြာပြာသလဲ “ကျွန်တော်လူဆိုးမဟုတ်ပါဘူးဆရာရယ် ဆရာတို့ကျေးဇူးကိုလဲမကမ်းဝံ့ပါဘူး” ဟု ဝဲတဲဝဲတဲ ပြောသည်။
ကျေးဇူးမကမ်းဝံ့တာလားမကမ်းလိုတာလား ပင်ပန်းလွန်းတာလားတစ်ခုခုတော့ဖြစ်မည်။ ဆက်တီပေါ် ခေါင်းချသည်နှင့် နှစ်ချိုက်စွာသူအိပ်ပျော်သွားသည်။ ကျွန်တော့်မှာသာမလှမ်းမကမ်းရှိ ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ် ဝါးရင်းတုတ်ဘေးချထိုင်ရင်း သူ့အရိပ်အကဲကြည့်ရ အပြင်မှအသံဘလံများနားစွင့်ရနှင့်တမှေးမျှမှေးမရ။ မနက်ငါးနာရီမှာထားသည့်အတိုင်းလုံခြုံရေးမှူးနှင့်ရေယာဉ်အုပ်တို့ရောက်လာတော့မှသူ့ကိုနှိူးပြီး ထိုသူများထံအပ်နှံလိုက်ရသည်။ ရန်ကုန်ဆိပ်ကမ်းသို့ဘေးကင်းစွာပို့ဆောင်ပြီးကြောင်း ရေယာဉ်အုပ်မှသတင်းလာပို့တော့ မိုးစင်စင်လင်းပြီ။ ထိုအခါမှ ကျွန်တော်အိပ်ယာဝင်နိူင်သည်။ လူ့အသက်တစ်ချောင်းကယ်တင်နိူင်ခဲ့သည်ဟုဆိုနိူင်သည့်အတွက်ဝမ်းသာမိသော်လည်း တိုင်းပြည်၏အခြေအနေကပြည်သူပြည်သား အသက်ပေါင်းများစွာကိုခြိမ်းခြောက်လျက်ရှိကြောင်းဆင်ခြင်မိရ၏။ ကျွန်တော်ကရောဘာများတတ်နိူင်ပါဦးမည်နည်း။
နောက်ရက်ပိုင်း ကုန်သွယ်ရေးဝန်ကြီးဌာနရုံးအပေါ်ထပ်တွင်စခန်းချထားသော တပ်စိတ်တစ်စိတ်၏ရန်လို ရန်စသောအပြုအမူကြောင့် ပြည်သူလူထုကရုံးပေါ်တက်လက်နက်သိမ်းသည့် သတင်းကြားရသည်။ အလား တူလူထုလှုပ်ရှားမှု ပြိုကွဲရာပြိုကွဲကြောင်းတန်ပြန်ဆောင်ရွက်နေသည့် ထောက်လှမ်းရေးအရာရှိများကို ဖေါ်ထုတ်ရမိသည့်သတင်းများ ကြိုးကြားကြိုးကြားဆိုသလိုထွက်ပေါ်လာသည်။ မကြာမြင့်မီ လွှတ်တော်မှာ ပြောသော သမ္မတ၏မိန့်ခွန်းတခုတွင် ‘ခု ချိန်ကစပြီး မကောင်းဆိုးဝါးတွေပြေးဘို့သာပြင်ကြပေတော့’ ဟု ပါလာသည်၌ ခြောက်ခြားဘွယ်အခြေအနေတရပ်လက်တကမ်းအကွာသို့ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်ကြောင်း အတိတ်စိမ်းပေးလိုက်သလိုဖြစ်၏။ တခုစိုးရိမ်စရာရှိသည်မှာ ထိုအတိတ်စိမ်းသည်ကျွန်တော်တို့လူမျိုး စိတ်ချယုံကြည်လွန်းသဖြင့် အစဉ်တစိုက်ကိုးစားလေ့ရှိကြသည့် အကောင်အထည်မဲ့စွမ်းအားများအကြားမထင်မရှားပျောက်ပျယ်သွားမှာကိုဘဲ ဖြစ်သည် (ပျောက်လဲပျောက်ကွယ် ခဲ့သည်)။
နိူင်ငံရေးဇာတ်ကွက်ကြီး အီနေခိုက်မှာပင်သမဂ္ဂပြန်လည်ဖွဲ့စည်းရေးအစည်းအဝေးတစ်ရပ် ရုံးချုပ်မှာပြုလုပ်ရာသို့ ကျွန်တော်ကိုဖိတ်သဖြင့်တက်ရောက်ရသည်။ မှတ်မှတ်ရရ အစည်းအဝေးတွင်လူငယ်အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးမှ အရာရှိတွေဆိုသော အသုံးအနှုံးကိုသုံးရင်း ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဝေဖန်ဆွေးနွေးသွားသည်။ အရာရှိတစ်ဦးတစ်ယောက် သို့မဟုတ် အများနှင့်ပတ်သက်လိမ့်မည်လားမသိမမှတ်မိ။ ထိုမှအပ လူငယ်မှာဖြတ်လတ်တက်ကြွ ရည်ရည်မွန်မွန်ရှိသူတစ်ဦးအဖြစ်သတိထားမိသည်။ ဆွေးနွေးချက်အများအပြားမှာ လမ်းပေါ်တိုက်ပွဲဆင်နွဲရေး ကိစ္စရပ်များသာဖြစ်ရာလမ်းပေါ်တိုက်ပွဲကြာလွန်းလျှင်ဈေးပေါသွားမည်ကိုမမေ့သင့်ကြောင်း တခွန်းတလေဝင်ရောက်ဆွေးနွေးဖြစ်၏။ အများအားဖြင့်နားထောင်သမားသာဖြစ်လေသည်။ ထူးခြားချက်မှာ ကျွန်တော်စိုးရိမ်သော “အတိတ်စိမ်း” ကိစ္စ တဦးတယောက်မျှဝေဖန်သံမကြားရ။ သတိထားမိပုံသို့မဟုတ် အရေးစိုက်ပုံမပေါ်။ ငါအတွေးချော်နေတာများလားဟူသောအညံ့စိတ်ဖြင့် ကျွန်တော်လည်းနူတ်ဆိတ်နေမိသည်။
အစီအစဉ်အရ အမှုဆောင်အဖွဲ့ကိုရွေးချယ်ကြ၏။ မည်သူမည်ဝါမမှတ်မိတော့သူတယောက်က ကျွန်တော့်အား ဒုဥက္ကဌတစ်နေရာအတွက်အဆိုပြုသည်။ နောက်တဦးကထောက်ခံသည် (ကြိုတင်ညှိထား ညှိမထား ကျွန်တော်မသိ ညှိထားသည်ဆိုလျှင်လည်း ထိုအထဲမှာကျွန်တော်မပါ)။ လက်တွေ့တွင် ကျွန်တော်ကထိုင်ရာမှထ၍အားလုံးကိုတောင်းပန်ပြီး ‘ကျွန်တော်ဟာအရာရှိတယောက်ဖြစ်နေတဲ့အတွက်အမှုဆောင်ထဲပါနေရင် (အမှန်တော့အစည်းအဝေးတက်လာသူလေးဆယ်ရာနှုံးခန့်မှာအရာရှိတွေဖြစ်၏) စောစောကရဲဘော်တဦး ဆွေးနွေးသွားသလို အဖွဲ့အစည်းရဲ့ညီညွတ်ရေးကိုထိခိုက်မှာစိုးရိမ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် အမှုဆောင်အဖွဲ့ရဲ့ပြင်ပကနေပဲလှုပ်ရှားပါဝင်ခွင့်ပြုဘို့တောင်းဆိုလိုပါတယ်’ ဟုပြောလိုက်၏။ အစည်းဝေးခန်းအတွင်း တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ရုံးဝန်ထမ်းအခြားအဆင့်တစ်ဦးဖြစ်သူ အစည်းအဝေးသဘာပတိထံမှ စကားသံကိုငံ့လင့်နေကြ၏။ ခဏအကြာတွင် စောစောကအရာရှိတွေအပေါ်အမြင်တမျိုးဖြင့်ဝေဖန်သွားသူ လူငယ် ထိုင်ရာမှထပြီး သူပြောခဲ့သည်များကိုရုပ်သိမ်းကြောင်း ကျွန်တော့်ကိုလည်းအမှုဆောင်အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးအဖြစ် ထပ်မံအဆိုပြုပါကြောင်းပြောသည်။ ကန့်ကွက်သံ ထောက်ခံသံ ဝေဖန်သံ မကြားရ။ ကျွန်တော်လည်းထပ်မံ အစဖေါ်ငြင်းခုံဖို့ မကြိုးစားလိုတော့။ သို့နှင့် အမှုဆောင်အဖွဲ့ဝင်(ဒုဥက္ကဌ ၁လား ၂လား) နေရာကိုကျွန်တော် လက္ခံ ဖြစ်သွားလေသည်။
အမှုဆောင်အဖွဲ့သစ်၏ပထမဆုံးလှုပ်ရှားမှုမှာ မနက်ဖြန်နံနက်ဝန်ထမ်းပေါင်းစုံအင်အားပြချီတက်ပွဲဖြစ်၏။ တပါတီစံနစ်ဖျက်သိမ်းရေးပါတီစုံဒီမိုကရေစီဖေါ်ဆောင်ရေး ကြားဖြတ်အစိုးရဖွဲ့စည်းရေး ကြွေးကြော်တောင်းဆိုကြမည်။ ‘ငတ်နေပြီးသား ဟာကိုဘာလို့များထပ်အငတ်ခံဆန္ဒပြရဦးမှာလဲဆရာရယ်' ဆိုသော ဟိုဘက်ကမ်းကပညာရှိစကားကြားယောင်ကာပြုံးမိ၏။ သို့သော် ဆွေးနွေးရန်အချိန်မကျသေး။ ရုံးချုပ်ရှေ့ကို မနက်ဖြန်အတွက် စုရပ်အဖြစ်သတ်မှတ်ကြပြီးနောက် အစည်းအဝေးပြီးဆုံးသည်။ မနက်ဖြန် လာရဦးမည်မို့ တဘက်ကမ်းပြန်မကူးတော့ဘဲ (ကျွန်တော့် တာဝန်မှူးကြီးအလှည့်ကလည်း ပြီးနေပြီ) ရန်ကုန်တွင်ညအိပ်ရန်စဉ်းစား၏။ ပုံမှန်ဘတ်စကားရရန်မလွယ်ကူသဖြင့် ပန်းဆိုးတန်းမှအလုံထိလမ်းလျှောက်ပြန်ခဲ့သည်။ စက်တင်ဘာညနေ ခြေခင်းလက်ခင်းသာသာမှာ ပိုစတာတွေ လမ်းဘေးသတင်းစာတွေ မြို့လည်ခေါင်သစ်တပ် (ခြံစည်းရိုး) တွေဟိုငေးသည်ငေးနှင့်လမ်းလျှောက်ရသည်မှာပင်ပန်းသည်မထင်ရ။ ကုန်သည်လမ်းပေါ် ၂၉ လမ်းထိပ်ဘက်ရှိတိုက်တလုံး၏မျက်နှာစာတွင် ဆန္ဒပြသူများအားကုန်သွယ်ရေးရုံးပေါ်မှ ရန်စပစ်ခတ်ခဲ့သည်ဆိုသော ပူပူနွေးနွေးကျည်ဆံထိမှန်ထားရာနေရာအား ဆေးဖြင့်ဝိုင်းပြထားသည်ကိုတွေ့ခဲ့ရ၏။ တပ်နှင့်ပြည်သူ မကြည်ဖြူကြတော့သည့်လက္ခဏာ တစ်ရပ်။
သခင်မြပန်းခြံအောက်ဘက် ကမ်းနားလမ်းကိုဖြတ်တော့ ညနေလေးနာရီသာသာ။ မြန်မာ့ရုပ်မြင်သံကြားမှ ညနေပိုင်း တေးဂီတအစီအစဉ်အသံလွှင့်နေပြီ။ တခုခုထူးခြားသလိုပင်။ လွှင့်ထုတ်သမျှအားလုံးစစ်ချီတေးတွေချည်း။ ထူးခြားသောထိုအခြအနေကိုအဖြေရှာရခက်နေဆဲ အထူးသတင်းတရပ်ကြေငြာသည်ကိုကြားရ၏။ နိူင်ငံတော်ငြိမ်ဝတ်ပိပြားမှုတည်ဆောက်ရေးအဖွဲ့ အမိန့်အမှတ် ၁/၈၈။ အတိတ်စိမ်းအတွက်ပေါက်ကောင်ဖွင့်ပြီ။ သမိုင်းဝင်ထိုနေ့စွဲက ၁၉၈၈ စက်တင်္ဘာ ၁၈ ရက်။
