Friday, November 28, 2014

ကျွန်တော်နှင့်ကျွန်တော် သို့မဟုတ်




“ကိုယ်ရေးအကျဉ်း”

                       
နဂိုမရိုင်းပေမယ့်
လိုတိုင်းတမပြည့်ဝတတ်သူ။

ဂျင်မခါနာချက်မြှုပ်
လဂ်မနူပ်ပါဘူး
မဟုတ်မခံတတ်တာကလွဲရင်
အသဲပျော့ရာမှာသူမတူ။

နတ်မောက်ကို
ကြည်ညိုပေမယ့်မရောက်ဘူး
လူထူးအချို့စန်းပျော်ရာ
ပန်းတနော်နဲ့ ဝါးခယ်မမှာနေဘူးသူ။

ပညာခိုကိုး
“စက်မှုတတ်မျိုး ပြည်အကျိုး” လို့
သည်ပိုးသမျှ မရေရာ
မနေသာတဲ့အဆုံး
တပြေတရွာမှာ မသေစာအတွက်ရုန်းရပေမယ့်
လင်ကုန်ရှုံးတဲ့တိုင်းပြည်အပေါ်
အမေခေါ်လို့မဝ
သည်ရင်ခွင်မှ ခေါင်းချပျော်လိုသူ။

ယန္တရားတွေကြားက စမ်းတဝါးဝါးလူ
လမ်းမသလားပေမယ့်
တခါတခါ အရမ်းစကားများတဲ့သူ။

တွေဝေတတ်တဲ့သူူ
လေနေတတ်တဲ့သူ
ဝေလေလေမတတ်သလို
အခြေအနေတွေနဲ့လည်းမအပ်စပ်ခဲ့တဲ့သူ။


ဒီလူ
သည်အယူနဲ့
ဇမ္ဗူတလွှား။
ဝေဒနာကြေညာစကား                                               
သောင်းတိုက်ကကြားစေသား။  

No comments:

Post a Comment